Evrensel bir dili olan sinema, kısa tarihinde büyük adımlar atarak ilerlemiş ve bugün geniş kitlelere -müzik ile birlikte- en kolay ulaşabilen sanat haline gelmiştir. Sinema öyle bir sanat ki tüm sanatları bir araya getirebilir, hepsinin ayrı ayrı röntgenini çekebilir.
20'li yılların sonunda sese kavuşan sinema ile müziğin yolları geri dönülmez bir şekilde kesişti. Müzik, sinemayı beslemenin de ötesine geçerek 7. sanatın gelişiminde önemli rol oynadı. Hatta kısa zaman içinde başlı başına bir tür olan ve müzikal adı verilen hikayesini şarkılarla anlatan filmler türedi. Müzikalleri ikiye ayıracak olursak; birincisi hikayesini şarkılarla anlatan ve hemen hemen hiç diyalog içermeyenler, ikincisi ise klasik bir şekilde hikayesini anlatıp araları şarkılarla dolduranlar. Klasik ve modern müzikal ayrımı da yapılmalı. Açıkçası modern müzikalleri daha çok sevdiğimi belirtmek istiyorum. Bazı filmlerin müzikal olarak değerlendirilmesi doğru değil. Misal Milos Forman'ın başyapıtı 'Amadeus' bir müzikal değildir. Evet filmde bolca Mozart dinliyoruz ama bu bir müzikal olması için yeterli değil. Film, bir biyografi-tarihi-drama. Ayrıca The Wizard of Oz'u da müzikal olarak değerlendirmedim. Bu iki filmi listede göremeyince şaşırmayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder